Vlindertuin en Saba
Door: Gast schrijvers Carla Piscaer en Flip Stomps
Blijf op de hoogte en volg Frank
19 Januari 2013 | Anguilla, Anguilla
Op de laatste dag van ons verblijf bij Brita en Frank een verslagje van ons bezoek.
Frank probeert in zijn verslagen zoveel mogelijk over Sint Maarten te vertellen en wij hebben deze week een bezoek gebracht aan de Vlindertuin en Grand Case.
We waren om 9 uur bij de Vlindertuin en dat was een prima tijdstip, nog lekker rustig en daardoor ook voldoende tijd om met onze gids de hele live cirkel van de vlinders door te nemen. De planten die speciaal gekweekt worden om de rupsen op te laten gedijen en hoe de cocons werden opgehangen in speciale kastjes, daarna vormen ze zich tot prachtige kristallen in de mooiste zilver en goudachtige kleuren, waarna ze zich uiteindelijk ontpoppen als vlinders. De tuin bevat veel rode bloemen, waar de vlinders op af komen. Het is een heel proces om van rups naar vlinder te groeien en het duurt een half jaar. Jammer dat de vlinder daarna maar ongeveer een week leeft. We hebben er prachtige vlinders gezien, zoals de foto’s aangeven in allerlei kleuren, maar de blauwe vlinders waren wel erg mooi.
Dinsdagavond zijn we naar Grand Case gegaan: dit is een bijzonder plekje op het eiland: een lange straat langs het strand met allerlei winkeltjes en veel restaurants: de voorkant is de straat en de achterkant van winkels en restaurantjes ligt aan het strand, zodat je overal gezellige terrasjes of balkons hebt waar je van de ondergaande zon kunt genieten. Dinsdag was een speciale avond omdat de 11e editie van ‘Les Mardis de Grand Case’ werd geopend met veel live muziek en een parade (de carnaval is hier ook in aantocht en dat begint deze week met allerlei parades). Wij waren er rond 4 uur en hebben de circa 90 kraampjes zien opbouwen, waarna we een drankje namen op een leuk terrasje en vervolgens de hele braderie konden mee maken die vanaf 6 uur start. Het leuke was dat je hier veel lokale bevolking zag: gezinnen met zelfs heel kleine kinderen en alles viert feest. Er werden pannenkoeken gebakken langs de weg, van allerlei eigen creatieve maaksels verkocht, waaronder van bladeren geweven schalen, veel kralen en tekeningen, mooie schilderijen en zeeptaarten, lekkere drankjes en marmelades, noten enz. enz. De winkels hebben meest leuke kleding, sieraden, tassen en de gebruikelijke t-shirts, maar wel heel sfeervol. We hebben in een van de restaurants gegeten en daarna was rond het 8 uur het feest goed op gang; De live muziek waaronder jazz maakte het geheel heel sfeervol. Toen we met de auto terug reden zagen we pas goed hoe druk het was. De weg ernaar toe was nog zeker een kilometer aan twee zijden vol met geparkeerde auto’s.
Flip en ik hebben gisteren Saba bezocht. Saba is een heel bijzonder eiland. Een uitgebluste vulkaan van 877 meter hoogte (de hoogste berg van het Koninkrijk, want Saba is sinds 10-10-2010 een Nederlandse gemeente). Als je je bedenkt dat het eiland 13 km2 groot is kun je je voorstellen dat het overal heel steil is. Er wonen ca. 2000 mensen in vier kleine stadjes. Op het eiland heb je één weg (The Road) en die is erg mooi aangelegd: het heeft ook 20 jaar geduurd! In het zuiden ligt de haven, in het noord westen het vliegveld op een kleine vlakke strip van 250 m!
Het eiland is bebouwd in cottage stijl, witte huizen met rode daken en groen geverfde raamkozijnen en luiken. De tuintjes zijn omzoomd door witte houten hekken. Alles ziet er erg verzorgd met veel bloeiende planten uit. Als je van Sint Maarten naar Saba vaart, vaar je met een catamaran in ongeveer 1,5 uur naar het kleine haventje aan de andere kant van het eiland. Je ziet dan ook goed de hoge steile hellingen en nauwelijks huizen. Eenmaal op het eiland ga je met een taxi meteen steil omhoog naar het grootste plaatsje De Bottom op 200 m. hoogte, met het Gouverneurshuis, de politie, Kamer van Koophandel en de nodige kerkjes. Een kerkje heeft een heel mooi geschilderd plafond, waarvoor de kinderen in Saba model hebben gestaan. In de Saba Artisan Foundation wordt kant en katoenen kleding verkocht, dat door de bewoners wordt gemaakt. Vervolgens naar het plaatje Windwardside, waar je een groot aantal trails kunt lopen, waarvan een naar de top van het eiland ‘Mount Scenery’. Wij werden wat hoger afgezet voor een korte wandeling van ca. 20 min. naar beneden, waardoor je een goed idee krijgt van de prachtige tropische begroeiing van de berg. Als je vanuit Windwardside naar boven wilt lopen betekent dat 1064 treden en je doet dat in ca. 90 minuten.
We werden vervolgens nog naar een andere punt van het eiland gereden en vandaar keken we uit op het vliegveld. Dezelfde weg weer terug en steeds met fantastisch vergezichten op de kleine plaatsjes en de zee. De terugtocht was iets minder plezierig, stevige wind en hoge golven; gelukkig een prima kapitein die daar goed mee om kon gaan.
Vandaag onze laatste dag en we kijken terug op een heerlijk verblijf op Sint Maarten. Het was even wennen aan de warmte, maar nu moet je eigenlijk nog niet denken aan de koude in Holland: het is behoorlijk koud met veel sneeuw, maar eerst nog even naar Curaçao.
Brita en Frank veel dank voor de gastvrijheid en de wijze waarop jullie ons van alles hebt laten zien, de gezellige etentjes op het terras en in de verschillende leuke restaurantjes die we hebben bezocht. We hebben een goede indruk gekregen van jullie leven hier en dat van Sint Maarten. We hebben genoten van het uitzicht op zee in allerlei varianten, de wandelingen met de honden veelal langs de zee. Kortom een heerlijke vakantie!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley