Miami Florida

Miami
De aankomst op Miami verloopt redelijk soepeltjes. Na wat geijkte vragen door de migratie ambtenaar waaronder de vraag wat we wel niet in Cuba hadden gedaan, wat we kwamen doen in de states, wat voor werk we deden en nog veel meer van dat soort vragen gingen de poorten naar de VS open. Snel de huurauto ophalen en dan om zoek naar ons onderkomen. We zagen vanuit de lucht al dat Miami niet echt klein was. Een uitgestrekte zee van lampjes. Gelukkig hadden we Tomtom op de Iphone en konden we het adres redelijk makkelijk vinden. Onderweg viel ons meteen 1 ding op. We werden vanaf reclameborden toegeschreeuwd in de Spaanse taal. Op zich niet verwonderlijk omdat half Zuid Amerika in Zuid Florida woont maar zo veel Spaans hadden we niet verwacht. Na kennis gemaakt te hebben met de eigenaresse naar ons kamertje voor een goed nachtje slapen.

Miami stond voor ons in het teken van het bezichtigen van de Keys tot aan Key West, de Everglades, Miami zelf en vooral veel shoppen. Dit omdat Sint Maarten nu eenmaal niet een echt koopmekka is. Zeker wat kleding en elektronische apparatuur betreft. Dus dag 1 kennis maken met een grote Mall. Je kunt het vergelijken met alle winkels in Heerlen bij elkaar maar dan onder 1 dak. Je krijgt bij de ingang een landkaart uitgereikt en je bent de rest van de dag zoet. Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt het er kopen. Van toiletpapier tot puppy’s en van M16 automatische vuurwapens tot en met een T shirt met “Peace” erop. Alles onder één dak. Er is ook een apart restaurant gedeelte waar de welbekende merken een filiaal hebben. Leuk is dat je overal een beetje kunt proeven. Als je alle restaurantjes en fastfood ketens bent langsgelopen heb je eigenlijk al een hele maaltijd op. En inderdaad zoals de reclameborden al deden vermoeden spreekt de overgrote meerderheid Spaans en geen Engels. Af en toe is het echt zoeken om in het Engels geholpen te worden. Maar gelukkig hadden we al geoefend in Cuba. Natuurlijk ook snel weer het Hardrock café opgezocht om mijn verzameling shirtjes uit te breiden.

De Everglades.
De Everglades bevinden zich ten zuiden van Miami en zijn geleden tussen Homestead en de Keys. Hier bezochten we de “Crocodile” farm en hebben we een tochtje gemaakt met een heuse Propeller boot. De Crocodile farm bezochten we eigenlijk omdat we de krokodillen van dichtbij wilden zien. De krokodillen zaten achter een dubbel hekwerk (Zekerheid voor alles) In het park hebben we een show bekeken waarbij iemand allerlei truckjes uitvoert met een krokodil. Zelf mochten we daar ook nog een met de bek dichtgebonden mini krokodil vasthouden. (Ja, ook de kleintjes kunnen gevaarlijk zijn werd ons gezegd.) |Na een paar kiekjes de propeller boot in en hebben we een tochtje over de buitenzijde van de Everglades gemaakt. We zaten nog niet in de boot of de eerste krokodillen in het wild werden al gespot. De boot had een hoogte van 20 cm. De hekwerken in het park waren zeker 2 meter hoog. Hoe zat het nu dan weer met die veiligheid. Gelukkig bleven de beestjes op een gepaste afstand van een meter.

's Middags hebben we een tocht per auto gemaakt door de Everglades en hebben we een wandeling gemaakt in een deel van het park. Op de parkeerplaats werden we middels borden gewaarschuwd dat de auto beter kon worden afgedekt met zeil omdat deze anders de auto zouden kunnen beschadigen. Geen waarschuwing voor krokodillen dus die zullen er niet zijn dachten we. Leuke wandeling. Mooi helder water en veel vissen en vogels. Plotseling stonden we oog in oog met een krokodil in het water tussen het gras. Verderop nog een. Niet in het gras maar langs het voetpad. Geen hekwerk, geen bescherming maar wel heel spannend om ze zo dicht bij te zien. Je zou ze zo kunnen aanraken. Met de nadruk op KUNNEN. Na deze tientallen “close encounters” zijn we met de auto dwars door het park gereden. Een afstand van ongeveer 70 kilometer alleen maar natuur om je heen. Ongelofelijk weids en een grote variëteit aan flora en fauna. Op de terugweg kwamen we nog een slang tegen op de weg. Helaas was deze voorzien van een onnatuurlijke platte kop. Het enige wat nog bewoog was het puntje van zijn staart.
’s Avonds maar eens gaan eten bij een all you can eat Chinees. Spotgoedkoop maar van een lage kwaliteit. Toch het buikje rond gegeten.

Miami South Beach.
Plek van Miami Vice, Miami INK, mooie stranden met palmbomen skyline over Miami gelegen op een van de Keys net voorde kust van Miami en verbonden met het vaste land door een brug. Rømø in het groot zullen we maar zeggen. Na een wandeling over het strand en een gezellig winkelcentrum zijn we weer terug gelopen richting auto. Onderweg begon het plotseling te stortregenen. We waren net voor de Love hate Tattoostudio. Hier is de echte Miami Ink gevestigd. Tja, je kunt deze studio natuurlijk niet verlaten zonder het ook een keer echte te ondergaan. Dus……………….. daarna met levenslang souvenir of toch niet, terug naar de bed and breakfast.

Florida Keys
De Florida Keys zijn een archipel van ongeveer 1700 kleine eilandjes die deel uitmaken van de Amerikaanse staat Florida. Ze strekken zich uit van Miami in het noordoosten naar het zuiden, en buigen vervolgens in westelijke richting af. Het laatste bewoonde eiland, Key West, is slechts 150 km van Cuba verwijderd.

Over grootste gedeelde van de Keys loopt een weg Highway 1 die de eilandjes verbindt door bruggen. Een hele mooie route die uiteindelijk eindigt bij Mile 0 in Key West. Het meest zuidelijke punt van de VS. Hier mag eigenlijk alles dat op veel plekken in de VS not done is. Hier wordt veel gedronken en gerookt. Zelfs drank op straat en roken in de kroeg is toegestaan. En dat begint al in de ochtenduren en stopt pas diep in de nacht. Veel kroegen, live muziek en thuishaven van Café icoon “Sloppy Joe’s Bar”. Een begrip in De VS. Al met al een leuke plek om rond te kijken en vooral de sfeer te proeven. In een van de bars werd door een zangeres een micrfoon onder mijn neus geduwd om een zin te zingen in het Engels. Dit deed ik in het Nederlands. Dit werd door een Amerikaans koppel gehoord en die kwamen daarna bij ons buurten. Beiden hadden in Nijmegen gewoond. De rest van de avond hebben we met z’n vieren de kroegen afgelopen en hebben we de avond afgesloten in Sloppy Joe’s.

Na een hotelovernachting in het Sheraton hotel weer terug naar Miami.
De laatste dagen stonden dus in het teken van shop till you drop. Hondensupermarkt voor Loke en Sunna, Outlet stores, Harley shop, gigantisch grote Shopping Malls. Vreemd dat zelf ik (Frank) het shoppen leuk vond. Komt waarschijnlijk door gebrek aan winkels en vooral elektronica de laatste 2 jaar. Maar voorlopig weer genoeg geshopt. Volgend jaar is New York aan de beurt.
Al met al gingen we naar Cuba met 2 koffers en zijn we terug gevlogen naar Sint Maarten met 5 koffers. Mede mogelijk gemaakt door Business class van American Airlines.

Nu zijn we weer “thuis”. Vreemd om na een vakantie aan te komen op een vakantie eiland. Helaas is de werkelijkheid dat hier ook weer gewerkt moet worden.
Binnenkort nog even een verhaal over Sint Maarten. Groeten vanuit een warm maar bewolkt en regenachtig Sint Maarten.