Familieuitbreiding met Sunna

Alweer een maand voorbij. Ik had me nog voorgenomen om elke week een berichtje achter te laten maar kom er nu toch achter dat dit niet echt gaat lukken. De tijd vliegt voorbij en voor je het weet zijn we weer een maand verder. We hebben gehoord dat het weer in Nederland ook heerlijk is. Tenminste als je van de hitte houdt. Geniet er maar van, voordat je het weet breekt de herfst al weer aan. (Niet dat wij daar iets van zullen merken hier, haha). De afgelopen maand hebben we nog niet echt veel ondernomen. De voornaamste rede hiervoor is de gezinsuitbreiding. We hebben er een tweede hondje bij. Haar naam is Sunna en is nu acht en een halve week oud. We hebben haar gekregen met zes weken. Dan is het toch weer even alle hens aan dek. Hoe schattig ze ook is, overal moeten de tanden in gezet worden. Dus je moet haar constant in de gaten houden. Dus we kunnen op het moment niet echt veel weg. Sunna heeft nog veel slaap nodig en lange wandelingen gaan ook nog niet echt. Niet dat Loke iets te kort komt. Die krijgt nog steeds zijn langere wandelingen als de kleine op 1 oor ligt.
Loke vindt het ondertussen ook wel leuk dat Sunna er is. Hij gaat echt superlief met haar om en speelt ook leuk met haar. De eerste dagen wist hij niet zo goed wat hij met de nieuwe situatie aanmoest maar ondertussen vindt hij het heel gezellig. Hij laat echt bijna alles toe en laat alles gemoedelijk over zich heenkomen. Alleen als hij gebeten wordt in zijn mannelijkheid, wordt hij even boos. Maar ja….. zou je ook niet…..
Verder moesten de afgelopen tijd nog wat papieren zaken op orde gebracht worden. Zo dacht defensie dat we met een salaris van een gemiddelde uitkeringsgerechtigde in NL konden rondkomen. Daar konden we nog niet eens de huur van betalen. En zo waren er natuurlijk nog meer van die kleine zaken die op rij gezet moesten worden. Het verkrijgen van een toegangspas in Nederland ook heeeeeeeel veel moeite op maar ook dat komt langzaam maar zeker in orde. (Bedankt Fred. Kratje bier staat al koud voor volgend jaar).
Rond ons huis vliegt de laatste tijd een Ara (Papagaai) rond. Een prachtig beest, rood blauw van kleur. Ik heb geprobeerd om daar een foto van te maken maar dat is helaas nog niet gelukt. Volgende keer beter. De muggen hebben ook ons adres gevonden Gelukkig maar dat we overal horren voor de ramen hebben. Alleen moet de deur wat langer open, voordat Sunna binnen is, zijn ook meteen 23 (geteld) binnen.
De laatste weken merken we dat het Hurricane seizoen naar een hoogtepunt begint te gaan. Er komen steeds meer tropische depressies onze kant op die zo nu en dan ook uitgroeien tot een heuse orkaan. Gelukkig hebben wij er tot nu toe niet echt veel hinder van gehad. Wel een aantal keren veel regenval. Het heeft een paar weken geleden zelfs twee dagen aan een stuk door geregend. En dan niet van die miezerbuitjes . Maar over het algemeen is en blijft het lekker weer. Temperatuur rond de 30 graden dag en nacht. Brita heeft nog steeds een beetje moeite met de warmte maar het gaat langzaam beter. Gelukkig hebben we een zwembadje dat voor de nodige verkoeling zorgt.
Echte inwoners van Sint Maarten zijn we ook nog niet geworden. Een of ander nummer op een formulier van uitschrijving stond niet op het document. En dat hebben ze toch echt nodig om ons in te kunnen schrijven. Dus ook dat gaat nog even duren. Gelukkig dat we hier 6 maanden vrij mogen verblijven als Nederlander.
Volgende maand meer nieuwtjes. Geniet maar van de foto’s. Wij blijven voorlopig even Chillen op de voormalige Antillen. Bon Dia.

ps: Voor de grappenmakers onder ons. Nee we zijn niet op St Maarten in Nederland maar in het Caribisch gebied. Helaas krijg ik dat niet ingevoerd. Nog niet.